Niks

Het is rust in de tuin. Maar zeker geen rust in de keuken. Tenminste….het is alle dagen druk, behalve vandaag.
Vandaag heb ik me lekker bezig gehouden met de kerstboom, de aankleding in huis, het wegwerken van een opdrachtje, mijn haar verven, lekker douchen…en nu even op de bank, niks! En ik vind het helemaal niks. Ik ben helemaal geen type voor niks. Ik word zenuwachtig van niks. Ik ga me vervelen van niks.
Volgens Teun moet ik leren niks doen. Ik doe eigenlijk nooit niks. Toen ik zwanger was van de kinderen heb ik ook nooit precies begrepen hoe je je zwanger moet gedragen en het fenomeen niks doen snap ik ook niet helemaal. Het enige moment van de dag dat ik niks doe is sóchtends een minuutje of tien. Heerlijk even een kopje thee, even rustig zitten. Maar de rest van de dag krijg ik het niet voor elkaar. Ik schrijf etiketten tijdens het koffiedrinken of schil alvast appeltjes voor een taart. Eigenlijk verzin ik altijd wel iets. En ik doe het niet bewust hoor omdat ik niet stil wil zitten. Maar het is zo gemakkelijk…Als ik toch even zit, dan kan ik net zo goed even….
Nu in het mobiele internettijdperk werkt het ook zo dat ik sávonds terwijl de rest van de familie op de bank zit ik nog steeds recepten aan het zoeken ben op het internet of aan het kijken ben naar achtergronden van bepaalde gerechten. En zo doe ik weer niet niks. En op dit moment ben ik naar de bank gestuurd. ‘Ga maar even niks doen!’ En dat doe ik…Even niks. Maar ondertussen schrijf ik wel even een stukje.

Blinde vlek in mijn groene hart!

Wat heb ik mijn best gedaan de afgelopen maanden. Met veel zorg zaadjes gezaaid, elke dag twee keer gesproeid en de kleine plantjes met zorg gekoesterd tot ze de grond in konden. Prachtige botersla, Little gem, Andijvie, raapstelen, komkommer, pattisons...enzovoort. Niets kon een prachtige oogst nog tegenhouden...Ten minste dat dacht ik. Al een paar dagen houden afschuwelijke verschrikkelijke glibberige naaktslakken huis in mijn mooie moestuin.
Vanmorgen loop ik op Teun zijn klompen, in mijn badjas, genietend van de heerlijk rustige ochtend naar de kas. Een rondje moestuin doet mijn relaxte gevoel omslaan in blinde haat. Overal zijn ze, en overal hebben ze gaten geslagen in mijn prachtig gekoesterd groen. En het erge is dat ik ook nog een grens over moet om ze met mijn blote handen van de inmiddels aangevreten slaplantjes moet halen. Jasses, wat zijn die beesten toch smerig. Ik verzamel een handje vol en gooi ze letterlijk voor de leeuwen denk ik....(Onze kippen lopen direct naast de moestuin, en onze Brahma's zijn niet echt kleine jongens, dus ik denk lekker hapje) Werken die rare kippen gewoon niet mee aan de door mij ingeplande executie. Ze kijken er naar en lopen er weer bij weg. Kortom ik kon met de klompjes aan het kippenhok in om ze nogmaals van de grond te rapen. Ik heb ze maar in een emmer water gegooid. Normaliter ben ik niet zo moordzuchtig, maar in dit geval wordt ik blind. Meestal ben ik in staat om ook de positieve kant van alle wezens (zowel mens als dier ) te kunnen zien. Maar naaktslakken? Ik heb nog geen bewijs gezien hoe zij nu van nut kunnen zijn in ons ecologisch systeem. Vandaag ga ik dus ook maar op zoek naar korrels, heeeel veel korrels. Net als Gargamel die de smurfen uit wil roeien. Ik ga ze krijgen. Allemaal!

De moestuin in mei!

het is druk de laatste tijd. De kinderen hebben veel te doen...Mama vliegt van hot naar her. Kortom het is lekker bezig. Het meeste werk in de kas is eerst gedaan. Nu maar even lekker genieten. Helaas hebben de komkommerplantjes het niet gered. Ze hebben denk ik ondanks de drainagegaatjes natte voeten gekregen en daar houden ze niet van. Dus dit jaar zijn alleen de komkommerplanten gekocht en niet zelf gezaaid.
De afgelopen maand heb ik ook voor het eerst perspotjes gemaakt. Wat een prachtige uitvinding is dat. En zo gemakkelijk! Beetje natte potgrong in het perspotje, drukken, zaaien en nathouden. De volgende lading sla is al bijna klaar om uitgepoot te worden. Maar we moeten eerst de 12 kroppen sla die nu bijna klaar zijn nog opeten.
De spinazie heb ik gisteren net uit de kas gehaald. Het begon door te schieten. Natuurlijk heb ik ook weer wat foto's gemaakt!!


De moestuin, met sla, spitskool, tuinbonen, peulen, mais, bonen, witte bonen, doperwten en sinds vanmiddag ook prei.
En dan natuurlijk nog een paar mooie foto's van de kas.







Op naar juni!

Het moestuinseizoen is begonnen!

Nadat we gisteren de eerste nootachtige blaadjes Rucola uit de kas hadden verwerkt in een lekkere salade hebben we vandaag een lekker maaltje spinazie gegeten uit onze kas. Een hele klus om al die blaadjes er voorzichtig af te halen. Maar ja, het hart van de spinazieplantjes moet natuurlijk blijven zitten, want dan kunnen we er nog een paar keer van eten. De spinazie heb ik gewoon even heel kort gekookt. (Nadat ik hem goed gewassen had) een snufje zout en verder heee le maal niks. Nou ja niks, een versgelegd eitje. Bedankt Brahmaatjes!
Het is echt prachtig in de kas. Het is voor mij echt een ontspanning. Op mijn knieën de onkruid weghalen en met mijn neus op de elke dag groeiende plantjes. Vanavond hebben we nog lekker een kopje koffie gedronken in de kas. Allebei op een boomstam. Thermoskan mee…Een echt momentje voor onszelf. Niet alleen s’avonds is de kas mooi. Ook sóchtends is het absoluut de aanblik waard. De eerste zonnestralen verlichten de kas. Het lijkt wel alsof er lampjes in hangen. Prachtig!
Om iedereen een mooier beeld te geven van de kas maken we elke maand een foto. Hier komt foto 1. Je ziet achteraan de Rucola, en in het midden de spinazie. Ook de lente uitjes en de zilveruitjes komen al op. Ook zie je dat er al genoeg tomatenplantjes zijn voor gezaaid.
Het is eindelijk lente!

Pesto van Zevenblad

Nog niet eerder heb ik onkruid gebruikt in de keuken. Ooit heb ik wel eens als klein meisje paardenbloemenbladeren geplukt voor in de sla, omdat ze eetbaar waren volgens mijn juf, maar aangezien ik die niet zo heel erg lekker vond is het daarbij gebleven. Maar overal in de tuin komen de zevenbladeren of Hanepoten, hoe je ze ook wilt noemen in vol geweld de grond uit. Er is niets tegen te doen, behalve zeer concequent plukken zodat er geen enkel groen blaadje de kans krijgt om te groeien. Maar dat is een hele opgave in een tuin van 1500 vierkante meter. Ik had al eens eerder gehoord dat je er van allerlei dingen mee kon maken en ik moet eerlijk bekennen dat ik hier een beetje sceptisch tegenover stond, maar goed...Na een grapje met mijn buurvrouw, die zich graag bezig houdt met brandnetelsoep heb ik vanmiddag de stoute schoenen aangetrokken en heb met mijn emaille bakje een paar handenvol fris groene hanepoten geplukt.

Recept:
Drie handen vol hanepoten (gewassen, zonder steeltjes)
40 gram parmezaanse kaas
40 gram olijfolie
25 gram pijnboompitten
2 teentjes knoflook

Dit samen in de blender. En ik kan je zeggen dat het resultaat verbluffend lekker is. Het smaakt echt erg goed. Er zijn nog veel meer recepten die ik zeker uit ga proberen.
Wat dacht je van madeliefkappertjes...ook zo iets leuks!
Wordt vervolgd!

Warme chocolademelk

Vanille Vla

We koken graag, heel graag en eigenlijk ook bijna altijd. Elke dag zijn we bezig met eten. Het liefst van pure ingrediënten. Bij ons vind je nauwelijks pakjes of zakjes. Vandaag heb ik vla gemaakt. Een vriendin van me is ook druk aan het vla maken. We hebben allebei met verwondering gekeken naar het programma ‘Keuringsdienst van Waarde’. In vanillevla zit helemaal geen vanille en vanillevla is ook nog eens niet geel. Het is alleen maar geel omdat wij willen dat het geel is. En de vanillesmaak komt uit boomschors, want dat is goedkoper….!?!
Lichte verontwaardiging ging door mij heen. Nu eet ik persoonlijk liever yoghurt, maar man en kinderen eten liever vla. Dus ik heb net een mooi voorraadje gemaakt. Melk van de Aldi, eieren gehaald bij de boer…en koken maar…! Toen ik me er deze week voor het eerst aan waagde werd het heel erg dik. Het was bijna pudding. Ik heb mijn kookboek uit 1900 even lief aangekeken en hem verteld dat ik het recept toch een beetje aan ging passen. Mooie lekkere lobbige lichtgele vanille vla!

Recept:
1 liter melk
1 ei
50 gram suiker
1 vanillestokje
25 gram maizena

Melk aan de kook brengen met open gesneden vanillestokje. Zodra het kookt, de pan afdekken en het gas uitdraaien. Kwartiertje laten trekken.
De maizena oplossen met een paar eetlepels koude melk. Ei en suiker er goed doorroeren. Na een kwartiertje een paar soeplepels warme melk overhevelen naar het ei-maizena-suiker-mengsel en dan het gas weer aan. Zodra de melk kookt het mengsel er doorheen roeren en blijven roeren tot het geheel kookt. Gas weer uitdraaien en nog even door blijven roeren. Gelijk in flessen doen of goed afdekken om een dikke vel te voorkomen.
Ik ga zo de flessen vla wecken in mijn weckpan. 20 minuten op 90 graden. Dan kunnen wij nog een hele poos genieten van de vla.

Tot de volgende keer!