Chocoladetaart met geweckte peren, gaten in de dijk met sokken op zolder en andere beslommeringen

Soms heb je een trap onder je kont nodig, en loopt alles even niet zoals je wilt. Na de evacuatie van bijna 30 uur ben ik toch zeker 3 dagen van slag geweest. Verstand en gevoel werkten even niet samen. Verstandelijk beredeneer je dat het geen ramp geworden is, je huis gewoon droog is gebleven en iedereen veilig en gezond is. Maar toen de mensen van de kerk de zondag na thuiskomst aan onze deurbel stonden te trekken schrok ik toch. Die bel wordt echt enkel gebruikt in noodgevallen of door mensen die niet tot onze vrienden en kennissenkring behoren, en ja, sinds TNT niet meer met de vaste vertrouwde postbode werkt ook de ZZP-er van de TNT.

Om mezelf weer wat bij elkaar te schrapen wilde ik ook de Woltersummer Rommelkoeken bakken. Maar sukkel die ik ben..Ik was de havermout vergeten. Dit pak stond toen ik de koekjes al in de oven had nog steeds keurig op het aanrecht en ondanks dat ik genoeg signalen had op kunnen pikken dat er iets niet klopte is er niets werkelijk doorgedrongen. Het drong pas door toen ik tijdens het opruimen het volle pak havermout in handen kreeg. 'Oh vandaar……'! Ondanks dat ze eigenlijk best lekker waren, waren ze niet mijn eigen rommelkoeken en tja..Dan maar naar onze eigen modderige vuilnisbakken achter in de tuin. Hammie en Henkie vonden ze heerlijk. Maar daar stond ik in de keuken. Stomme dijk ook! En zo ontstond het idee van ‘Gat in de dijk koekjes’. Met zandzakken natuurlijk. Sindsdien overladen door allerlei pers. Heel grappig wat een ideetje te weeg kan brengen. Naast mijn huis staat een verkoopkastje en ze vliegen weg. Knapperige gember, anijs & kaneelkoekjes. Handgevormde dijkjes met gat en suikerklontjes bovenop. Deze laatste symboliseren de vele zandzakken op de dijk hier.

Twee dagen later lukte het bakken alweer een stuk beter. Al een tijdje experimenteer ik met chocolade cake.

En dan het liefst in combinatie met peer. In mijn kelder staat een hele voorraad. Allemaal peren van Landgoed Ewsum. Helaas verkleurden de peren na het op siroop zetten aan de bovenkant bruinig. Tja, onverkoopbaar. Maar zeker niet minder lekker en voor dit doel prima te gebruiken. Meestal zijn chocolade cakes droog en wordt er voor de chocoladesmaak enkel cacao gebruikt. Ik vind dat jammer. Als je dan een cake bakt...doe het dan goed! Hierbij geef ik jullie het recept.


250 gram zachte roomboter
250 gram ei
250 gram suiker
250 gram zelfrijzend bakmeel
50 gram cacao
150 gram gesmolten chocolade (puur)
Snufje zout
Peren uit de weck, peren op siroop of verse peren.


Klop de boter en de suiker luchtig en voeg 1 voor 1 de eieren toe. Voeg de chocolade en de cacao toe. En als laatste de bloem en het snufje zout.
Doe het deeg in een ingevette springvorm. Druk de uitgelekte peren in partjes in het deeg.
Bak de taart op 150 graden 55 minuten. Zorg dat de cake niet te gaar wordt. Hij moet een beetje klef blijven. Tenzij je het liefst een wat drogere cake hebt…maar dat kan ik me niet voorstellen.


Verder zijn we druk bezig met het bekijken wat en hoe we onze tuin en het dierenpark moeten organiseren om ook volgend winter flink te kunnen eten van de opbrengst..We hebben inmiddels alle jonge konijnen in de vriezer. Mijn man heeft ze geslacht. Een heel bijzonder gezicht. Misschien waren we eigenlijk al wel een beetje te laat met slachten want de konijnen waren al heel erg groot. De eerste drie hebben we direct in de vriezer gedaan. We hebben ze niet laten besterven. Dit hadden we natuurlijk wel moeten doen. Maar gewoon simpelweg niet aan gedacht. Het eerste konijn hebben we al opgegeten. Na anderhalf uur sudderen in kruiden en rode wijn viel het vlees van de botten. Prachtig en heerlijk bovendien. De andere zes heeft mijn man vandaag geslacht. Nu laten we ze wel besterven. Op zolder. Het heeft bijna iets rustieks. ‘Aan je sokken op zolder’.

En onze Poule de Bresse kippen zijn weer aan de leg. Dit komt absoluut doordat we de kippen en Henkie en Hammie van elkaar gescheiden hebben. De kippen werden gewoon nerveus van die vreetgrage monsters. We willen van de Bresse kippen straks eieren uitbroeden en dan een maand of 4 a 5 opfokken en dan huppakee de vriezer in.


Afgelopen week hebben we bij onze achterbuurman een kijkje mogen nemen in zijn eenden opfok bedrijf. Een erg bijzondere ervaring. We eten graag eend en het is dan ook erg bijzonder om te zien waar die eendefilets vandaan komen. Uit onze achtertuin dus...bijna 8000 eendenkuikens van het merk Pekingeend. Loopeenden. Geen water te bekennen om in te zwemmen. Enkel stro om in te liggen. Wat het meest indruk maakte was eigenlijk de eigenwijze koppies van die eenden. Eigenlijk willen we dus geen eend meer die zo massaal is opgegroeid, maar gewoon echt in de achtertuin. Gras etend. Geen 70 gram per dag groeien !?! en de pan in met 7 weken, maar rustig en relaxed al spartelend en trappelend groot worden. Lijkt ons beter. Maar zijn ze mooi of zijn ze mooi?

We verwachten de geitenlammeren van Mieke zo rond eind april. Hammie en Henkie hebben dan inmiddels het veld geruimd en onze vriezer gevuld. Op dit moment zien we nog niets aan Mieke. Ze heeft wel een bolle buik. Haar uiers lijken iets te groeien, maar ik weet niet precies wat ik kan verwachten of wat ik zou moeten zien. Voor mij is het net als voor Mieke de eerste keer dat ik meemaak dat er geitenlammeren geboren gaan worden. Ik verheug me er op. Volgens diverse sites moeten we tot minstens zes week voor de bevalling wachten voor we iets zullen zien veranderen aan de uiers. Ach, het zal wel goed komen…
Voorlopig eerst nog maar even wat bakken. Zaailijsten bekijken, de kelder leeg maken en nog wat kleine klusjes doen in de tuin. We genieten volop van de zoetzure courgettes, de appelmoes, bieten enzovoort. Ook heb ik nog flink wat winterwortels geoogst vandaag. Morgen lekker hutspot.
Zou er nog echt winter komen?