Meestal ben ik niet zo blij met regen, maar vandaag belemmerde het me niet om toch naar buiten te gaan. In de moestuin steken de eerste puntjes van de raapstelen boven de grond. Het geeft een magisch gevoel. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik een grote moestuin direct bij huis heb, dus ik kan regelmatig even een kijkje nemen. Ik heb al allerlei zaden verstopt onder een laagje goed bemeste moestuingrond. Netjes de bordjes erbij geplaatst en dochterlief heeft namen met een krijtstift op de bordjes geschreven.
De grond is nu nog volledig zwart, maar je weet het gewoon. Het broeit daaronder, het ontluikt, ontwaakt, ontkiemt en zal binnenkort losbarsten in groen geweld. Fantastisch!
Nu al zoek ik het hele internet af naar fantastische nieuwe recepten voor mijn natuurlijk rijke oogst aan raapstelen. Na de spinazie, die al bijna klaar is in de kas, zal het 1 van de eerste groenten zijn die we dit jaar van eigen bodem eten.
De brandnetelsoep die ik gisteren gemaakt heb, van al die jonge frisse brandneteltopjes die je alweer kunt plukken vond ik niet helemaal mijn ding. Vies was het niet. Het smaakte een beetje vissig…Ook de kinderen konden het idee erg waarderen, maar hoefden geen tweede bordje. We hebben afgesproken om het in de zomer, als de brandnetels al groter zijn, het opnieuw te proberen.
Als het buiten zo grauw en nat is vind ik eigenlijk altijd dat het binnen gezellig warm moet zijn. Baksels horen daarbij.
Vanmorgen was ik tevens vanwege het slechte weer eens de keukenkastjes aan het schoonmaken en ik kwam er een kilopak meusli tegen die ik in een ‘gezonde’ bui had gekocht. Vroeger, bij-moeder-thuis, kregen we altijd yoghurt met een lepeltje roosvicee en een schep meusli. Natuurlijk geen cruesli, want dat was veel te zoet volgens mijn moeder. Soms verlang je terug naar oude smaken. Maar eigenlijk eet ik liever gewoon een bakje yoghurt met niks. Eventueel met wat vers fruit en ook heb ik liever de volle yoghurt dan die dunne magere. Maar muesli gaat er nooit in en ook de roosvicee bewaar ik voor de kinderen. Maar om een groot pak meusli nu weg te gooien, dat gaat me aan het hart. Ik dacht aan de koek die mijn moeder vroeger wel meenam naar haar werk om te trakteren aan al haar vrouwelijke collega’s op de verpleegafdeling. Lekker een gezonde traktatie. Mueslikoek met appel.
Vanochtend heb ik gelijk mijn moeder even gebeld. Had ze het recept nog? En ja hoor…Hij komt net uit de oven. En hij ruikt naar lang geleden. Is een stuk minder gezond dan ik altijd dacht. Maar wel de enige variant van de kale muesli die ik vrijwillig eet.
Kleine noot: Hij is honderd maal lekkerder dan hij er uit ziet...
Recept
Mueslikoek met appel, noten en rozijnen
500 gr. zelfrijzend bakmeel
400 gr. roomboter
350 gr. donkerbruine basterdsuiker
250 gr. muesli
7 appel s geraspt (of in kleine stukjes) + kaneel en een beetje citroensap
Bakmeel, suiker en muesli goed door elkaar roeren
Boter smelten en hier doorheen roeren, alles moet goed gemengd worden met de boter
Verdelen op een ingevet bakblik minimale diepte 2,5 cm
Voorverwarmde oven 180 gr. 60-75 min.
Ongeveer het 1e half uur afdekken met folie, zodat de appel niet te bruin en te hard wordt.
Ook lekker met wat extra noten.
Lekker!vandaag gemaakt!
BeantwoordenVerwijderen