Soms moet ik voor mijn werk naar het buitenland. Soms Curacao, soms Oostenrijk of England, maar veelal naar Duitsland. Zo ook afgelopen week. Tijdens mijn trip stond ik in de file. Een lange file naar Karlsruhe. Nederlandse radio was niet meer te ontvangen, dus overgeleverd aan het Duits. Soms hoor je dan toch zeer interessante dingen. In Duitsland is een nieuwe hype. Melkautomaten bij de boer. Een melkautomaat waar je gewoon rauwe superverse melk kunt kopen. Zo uit de koe! Klanten weten dat de melk rauw is en nog gepastiruseerd moet worden. Maar dat neemt niet weg dat veel klanten er gewoon lekker zelf rauwmelkse yoghurt, boter, karnemelk en kaas van maken. Want in Duitsland gebeurt dat nog veel op het ‘platte’ land, maar ook in de steden is het weer helemaal hip om je eigen kaas te maken. Kortom voor bijna het eerst in mijn leven ben ik super hip. Want dit past helemaal in mijn straatje. Zelf kaas maken, genieten van romige eigengemaakte yoghurt, karnemelk en boter. Fantastisch. Thuis heb ik boer Kees. Bij boer kees haal ik ook wel eens wat rauwe melk. Teun en ik maken dan kaas. Het is wel eens mislukt. Maar over het algemeen worden het toch prachtige kleine kaasjes die we moeilijk kunnen laten liggen. Dit is ook de reden dat we ons zo verheugen op Mieke. Nog 1 week en dan sluit Mieke zich aan bij ons steeds meer tellende familie. Afgelopen week werden we blij verrast door vier schattige jonge konijnen van Bugs en Lola. En josefien heeft een nestje gemaakt met maar liefst 14 eitjes. Natuurlijk komt Mieke eerst alleen, maar over een half jaartje heeft Mieke waarschijnlijk haar eerste kindje en dan zijn er dus al twee.
Maar ik ben voor melkverkoop bij de boer. Ik rij er graag een paar kilometer voor om. Bovendien blijft het geld bij de boer. En die kan het wel gebruiken.
De tuin doet het helemaal geweldig. De regenbuien van afgelopen week hebben mijn tuin zichtbaar goed gedaan. En door mijn fanatieke onkruid gewied valt het zowaar mee. In een paar uur was ik de tuin door. De moestuin weer bijna volledig onkruidvrij. Ik zeg ‘bijna’omdat mijn tuin nooit helemaal onkruidvrij zal zijn. Gelukkig niet. Bij sommige mensen lijkt het net of ze er net met de stofzuiger zijn langs geweest. Nou bij mij is het wel netjes..maar zo netjes echt niet. Ons gras is een knollenveld boordevol madeliefjes en her en der paardebloemen. Eigenlijk altijd jammer om te maaien. Wel ontdekte ik een hele hoop rupsjes in de appelboom. Keurig in spinneweb verborgen minirupsjes. Stippelmot schijnt het te heten. Ondanks dat ik liever niet spuit geloof ik toch dat ik de strijd aan ga met deze bladverslindende rupsjes. Gelukkig heeft EcoStyle wat in hun programma.
Eigenlijk gebruik ik het liefst zo weinig mogelijk bestrijdingsmiddelen. Maar na de enorme slakkenplaag van vorig jaar gebruiken we dit jaar concequent slakkenkorrels van EcoStyle en we hebben nog nauwelijks een slak gezien.
De kroppen sla komen nu heel uit de tuin, evenals de andijvie en de aardbeien. Nou ja, wat we tenminste te pakken kunnen krijgen van de aardbeien. Er loopt hier namelijk een klein aardbeien-monstertje rond, genaamd Huub. Vanavond liep hij ook naar de kas. Hij kondigde zijn daden wel aan. ‘Aaaabeiiii? Aaabeiii?’ riep hij toen hij de kas in sloop. Ik kon er niet tegen rennen. Meneer had de dikste en de roodste al te pakken en de kleine peuterhandjes duwden de dikke aardbei in één keer in het kleine mondje. Even aanduwen en het paste precies. Hap, slik, weg. Inderdaad, van kauwen was geen sprake. Hij wilde de volgende al te grazen nemen. Maar dat kan ik gelukkig net voorkomen door hem op te pakken en onder luid protest mee te nemen uit de kas. Onderweg kwam ik Annalyn tegen. ‘Huh! Zijn de aardbeien al klaar…Oohhhh lekker!’ Kortom het wordt vechten voor Teun en mij. Stiekem s’morgens de kas in om zelf de aardbeien te verorberen voor iedereen wakker is. Want dan hebben we geen schijn van kans meer. Het zal weer net zo gaan met de frambozen en de blauwe bessen. Enkel de kruisbessen en de rode bessen blijven hangen (als de vogels me niet voor zijn) tot ik ze geplukt heb en met een beetje suiker door de yoghurt doe.
Mocht je kans zien om aardbeien over te houden dan is dit toetje een aanrader. De kleur is anders dan je verwacht. Namelijk een stuk minder rood. Maar de smaak maakt de vale kleur dubbel en dwars goed. Lekker met een toefje slagroom en een aardbeitje er op natuurlijk.
Aardbeienbavarois
• 4 eierdooiers
• 150 gram suiker plus een beetje voor door de slagroom
• 4 blaadjes gelatine
• 5 deciliter volle melk
• 250 gram aardbeien
• 2,5 deciliter room
De eierdooiers met de suiker opkloppen tot een schuimig mengsel.
De gelatineblaadjes laten weken in koud water.
De melk koken en 1 schep melk bij het eimengsel doen, roeren en dan het eimengsel bij de melk voegen. De geweekte en uitgeknepen gelatine toevoegen en roeren tot deze helemaal is opgelost.
De bereiding laten afkoelen en af en toe even roeren.
De aardbeien wassen, de kroontjes verwijderen en door een zeef duwen. De gepureerde aardbeien door het afgekoelde eiermengsel roeren.
De room opkloppen met een weinig suiker en bij het eier-aardbeienmengsel voegen.
In een met olie ingevette vorm gieten en 24 uur in de koelkast zetten.
De bavarois storten op een schaal.
Natuurlijk ook nog wat foto's. We beginnen met ons aardbeienmonster, met 1 van de nakomelingen van Bugs en Lola..
Moeder en kind
Heerlijke radijzen en beginnende appeltjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten